"Παραδεισένιες στιγμές" σε δύσκολους και μελαγχολικούς καιρούς προτείνει η Μαρία Φιλοπούλου με τη νέα της δουλειά, την οποία εκθέτει στην γκαλερί Ζουμπουλάκη στην Αθήνα (13/10/2011 - 5/11/2011). Ο τίτλος της ενότητας είναι μονολεκτικός και χαρακτηριστικός για τις εμμονές της γνωστής ζωγράφου: "Νερό".
Καταρράκτες που πέφτουν ορμητικά στην ήρεμη επιφάνεια του νερού μέσα σε βάθρες. Σταγόνες, παφλασμοί εκρήξεις φωτός και χρωμάτων ξεχειλίζουν από τα τελάρα.
Γυμνά κορμιά, άλλα να απολαμβάνουν την ηρεμία ή την ένταση του νερού κι άλλα να έχουν παραδοθεί στην απόλυτη χαλάρωση.
Με αυτά τα έργα, η Φιλοπούλου έκανε μια μετάβαση από τον κλειστό χώρο, ακόμα και αυτόν στον βυθό του νερού, προς το ανοιχτό περιβάλλον. Από τις τζαμαρίες του εργαστηρίου και τις σκάλες υπηρεσίας, τα κλειστά αλλά με οπτική στον ουρανό θερμοκήπια, τις θάλασσες και τα απόνερα των καραβιών, μέχρι τους Κολυμβητές της, την πιο εμπορική και γνωστή δουλειά της που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2002, φτάνει στο καθαρό ζωογόνο "Νερό".
Μια ενδιαφέρουσα μετάβαση από τις παραλίες και τον ανοιχτό ορίζοντα στις βάθρες, στους καταρράκτες, στους μαγικούς τόπους των Καβειρίων μυστηρίων της Σαμοθράκης. Μέσω της εσωτερικής της αναζήτησης δημιουργεί δικούς της παραδείσους προσελκύοντας τον θεατή να μπει μέσα σε αυτούς.
Η ορμή του καταρράκτη καθώς χύνεται στην ήρεμη επιφάνεια του νερού διεισδύει στις καθαρές βάθρες. Δημιουργούνται από την κίνηση αυτή φυσαλίδες, σταγόνες, παφλασμοί και αντανακλάσεις, στοιχεία που έρχονται σε αντίθεση με την ηρεμία του τοπίου. Ο θεατής έχει την αίσθηση του νερού που πετάγεται παντού.
Πηγή έμπνευσης γι’ αυτή την ενότητα, που περιλαμβάνει οκτώ μεγάλα έργα (τοπία) διαστάσεων 1,50 x 2 μ., δεκαέξι μικρότερα (το γυμνό σε σχέση με το νερό) 90 εκ. x 1,20 μ. και 5 μπρούτζινα γλυπτά με λουόμενες, ήταν η Σαμοθράκη, το νησί των Καβειρίων μυστηρίων, με τις βάθρες του, που τη γοήτευσε και την οδήγησε να προσθέσει στη χρωματική της παλέτα το μαύρο.
"Πάλι το αποτέλεσμα είναι θετικό. Με τη ροή του νερού και την ένταση δημιουργείται μια ισορροπία που βγάζει μικρούς παραδείσους. Είναι στιγμές παραδεισένιες, εικόνες χαλάρωσης. Έτοιμες να ανατραπούν, γιατί πρόκειται για στιγμές", λέει η ζωγράφος.
Η ανθρώπινη φιγούρα, που άλλοτε απουσίαζε από τα έργα της ζωγράφου και στους κολυμβητές ήταν απλώς ευδιάκριτη, τώρα κατακτά έδαφος στη ζωγραφική επιφάνεια.
Η έκθεση ολοκληρώθηκε προχτές στους χώρους της Γκαλερί Ζουμπουλάκη, στην Πλατεία Κολωνακίου 20, στην Αθήνα.
"Πάλι το αποτέλεσμα είναι θετικό. Με τη ροή του νερού και την ένταση δημιουργείται μια ισορροπία που βγάζει μικρούς παραδείσους. Είναι στιγμές παραδεισένιες, εικόνες χαλάρωσης. Έτοιμες να ανατραπούν, γιατί πρόκειται για στιγμές", λέει η ζωγράφος.
Η ανθρώπινη φιγούρα, που άλλοτε απουσίαζε από τα έργα της ζωγράφου και στους κολυμβητές ήταν απλώς ευδιάκριτη, τώρα κατακτά έδαφος στη ζωγραφική επιφάνεια.
Η έκθεση ολοκληρώθηκε προχτές στους χώρους της Γκαλερί Ζουμπουλάκη, στην Πλατεία Κολωνακίου 20, στην Αθήνα.
Η Μαρία Φιλοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε στην École Nationale des Beaux Arts (ENSBA, 1984-88) στο Παρίσι, με καθηγητή τον Leonardo Cremonini και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στην ENSBA, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, στη λιθογραφία με δάσκαλο τον Abraham Hadad.
Έχει πραγματοποιήσει 16 ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, ενώ το 2009 πραγματοποίησε αναδρομική έκθεση «1989 – 2009» στα Ερμουπόλεια – Πινακοθήκη Κυκλάδων.
Έχει επίσης λάβει μέρος με την γκαλερί Ζουμπουλάκη στο «Art Paris» το 2002, με την γκαλερί Ariel Sibony: στο «Art London» το 2004, 2005, 2006, 2007 και στο «Art Μiami» το 2005 – 2006. Έργα της βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας, στη Βουλή των Ελλήνων και σε ιδιωτικά μουσεία και συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Έχει πραγματοποιήσει 16 ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, ενώ το 2009 πραγματοποίησε αναδρομική έκθεση «1989 – 2009» στα Ερμουπόλεια – Πινακοθήκη Κυκλάδων.
Έχει επίσης λάβει μέρος με την γκαλερί Ζουμπουλάκη στο «Art Paris» το 2002, με την γκαλερί Ariel Sibony: στο «Art London» το 2004, 2005, 2006, 2007 και στο «Art Μiami» το 2005 – 2006. Έργα της βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας, στη Βουλή των Ελλήνων και σε ιδιωτικά μουσεία και συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου