Αλκίνοος Ιωαννίδης - Μόνος επί σκηνής

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ανέβηκε στη σκηνή του Μύλου για επτά συναυλίες (4-5-6 & 11-12-13-14 Απριλίου 2011), σημειώνοντας για άλλη μια φορά, μεγάλη επιτυχία. Το κοινό της Θεσσαλονίκης ανταποκρίθηκε όπως ήταν αναμενόμενο και χειροκρότησε θερμά τον αγαπημένο τραγουδοποιό, ο οποίος έδωσε τον καλύτερο εαυτό του, παίζοντας πολλά μουσικά όργανα και ερμηνεύοντας τραγούδια δικά του, αλλά και άλλων δημιουργών. 

Την Τετάρτη 6 Απριλίου 2011 βρέθηκα στο Club του Μύλου και είδα τον κόσμο να κάνει ουρά έξω από την πόρτα, τουλάχιστον δύο ώρες πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα. Νέα κυρίως παιδιά που γέμισαν ασφυκτικά τον χώρο και στις 22:30 περίπου ήταν όλοι και όλα έτοιμα για ν’ αρχίσει ένα μαγικό μουσικό ταξίδι, από αυτά που ξέρει καλά να κάνει ο Ιωαννίδης.

Ο ήχος θαυμάσιος, ο φωτισμός εξαιρετικός, αλλά ο χώρος δεν είναι κατάλληλος για τέτοιου είδους ρεσιτάλ. Αυτό που κάνει ΜΟΝΟΣ του τον τελευταίο καιρό ο Ιωαννίδης, είναι ένα πρόγραμμα που ταιριάζει κατά τη γνώμη μου περισσότερο σε θέατρο. Ένα πρόγραμμα κιθάρα-φωνή που απαιτεί από τον ακροατή απόλυτη ησυχία.  Ο Ιωαννίδης ενοχλήθηκε αρκετές φορές από τη φασαρία και γι’ αυτό το λόγο κάποια τραγούδια τα ερμήνευσε χωρίς μικρόφωνο…

Αυτό βέβαια είναι ένα μεγάλο και γενικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλοι οι καλλιτέχνες, όταν τραγουδούν σε κλειστούς χώρους όλης της Ελλάδας. Δεν αφορά μόνο τον Ιωαννίδη, το Μύλο ή τη Θεσσαλονίκη. Πάντα υπάρχουν στα μαγαζιά αυτά κάποιες παρέες που θα συζητάνε ασταμάτητα, θα γελάνε δυνατά και θα ενοχλούν τόσο αυτούς που είναι επί σκηνής, όσο και αυτούς που είναι εκεί για να παρακολουθήσουν μια μουσική παράσταση.

Πάμε σ’ αυτά που ακούσαμε τώρα. Πότε με την κιθάρα του και πότε με την τεχνική του live-looping, ο Ιωαννίδης παίζει, ηχογραφεί και αναπαράγει επί σκηνής ακουστικά, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά όργανα, δημιουργώντας ηχητικά τοπία μέσα στα οποία λειτουργούν τα τραγούδια. Θα τολμήσω να πω ότι αυτός ο άνθρωπος είναι μια ολόκληρη ορχήστρα από μόνος του και ας έλεγε στην αρχή του προγράμματος ότι δεν ξέρει να παίζει καλά όλα αυτά τα όργανα που έχει γύρω του. Ήταν, για άλλη μια φορά, μαγικός!

Παρακάτω, τα τραγούδια που ακούσαμε:
Παράκληση – Ανεμοδείκτης 1999
Ο Προσκυνητής - Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή 2003
Καθρέφτης - Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος 1997
Ο δρόμος σου είσαι εσύ – Νεροποντή 2009
Απόγευμα στο δέντρο - Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή 2003
Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος - Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος 1997
Καθώς περνά η ώρα - Στην αγορά του κόσμου 1993 (Νίκος Ζούδιαρης)
Δεν μπορώ – Όπως μυστικά και ήσυχα 1995 (Νίκος Ζούδιαρης)
Πατρίδα - Νεροποντή 2009
Ποιητάρης – Που δύσην ως Ανατολή – Παραδοσιακά τραγούδια της Κύπρου 2006
Τρεις καλόγεροι κρητικοί - Που δύσην ως Ανατολή – Παραδοσιακά τραγούδια της Κύπρου 2006
Όνειρο ήτανε - Ανεμοδείκτης 1999
Με τόσα ψέματα - Ανεμοδείκτης 1999
Βυθός - Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος 1997
Απόψε - Νεροποντή 2009
Έχω μια λέξη - Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος 1997
Όσα η αγάπη ονειρεύεται - Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος 1997
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω - Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή 2003
Ο κόσμος που αλλάζει – Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή 2003
Θα’ μια κοντά σου όταν με θες - Ανεμοδείκτης 1999
Ζήνωνος - Στην αγορά του κόσμου 1993 (Νίκος Ζούδιαρης)
Ήταν ανάγκη; - Νεροποντή 2009
Βόσπορος  – Όπως μυστικά και ήσυχα 1995 (Νίκος Ζούδιαρης)
Στην αγορά του Αλ Χαλίλι – Στην αγορά του κόσμου 1993 (Νίκος Ζούδιαρης)
Αδιέξοδο - Ανεμοδείκτης 1999
Νεοέλληνας (στίχοι-μουσική-πρώτη εκτέλεση: Τζίμης Πανούσης)
Κόκκινα χείλια  (στίχοι: παραδοσιακό, μουσική: Νίκος Γράψας, πρώτη εκτέλεση: Δυνάμεις του Αιγαίου)
Μεταφυσικό (στίχοι-μουσική-πρώτη εκτέλεση: Ορφέας Περίδης)
Μην το ρωτάς τον ουρανό – All Allone Am I (μουσική: Μάνος Χατζιδάκις, στίχοι: Γιάννης Ιωαννίδης στα ελληνικά - Arthur Altman στα αγγλικά, πρώτη εκτέλεση: Τζένη Καρέζη στα ελληνικά – Brenda Lee στα αγγλικά)
Κεμάλ (στίχοι: Νίκος Γκάτσος, μουσική: Μάνος Χατζιδάκις, πρώτη εκτέλεση: Αλίκη Καγιαλόγλου)
Θεέ μου μεγαλοδύναμε
…ίσως και κάποια άλλα που δεν θυμάμαι.